"Kids"

Siemaneczko^^ Pewnie zauważyliście małe zmiany co..? A raczej OGROMNE zmiany! xD Nowy szablon! Ten na którego czekałam! xD Gdyby nie postanawiała ruszyć z blogiem bez szablonu to dopiero dziś miałabym comeback xD No ale wróciłam wcześniej i raczej szybko was nie opuszczę xD Dzisiaj przybywam z KrisBaekiem dla Hikari. Jest to..dość dziwne opowiadanie xD Nie jestem jakoś bardzo dumna ale też nie załamana. Jest w sam raz jak na pierwszy raz pisania tego pairingu. O! Kolejny pierwszy raz xD Endżoj!

Tytuł: "Kids"
Gatunek: obyczaj, komedia, AU
Pairing: KrisBaek (EXO)
Autor: Gomili.Giza
Uwaga! Znów bez bety xD

Byun Baekhyun zawsze wierzył w dobroć innych ludzi. W to, że zawsze będzie mógł liczyć na przyjaciół i rodzinę. Nigdy nie sądził, że to wszytko obróci się przeciwko niemu przez jedną mała osóbkę.

- Zabije tego bachora- warknął stojąc na placu zabaw skanując miejsce swoim czujnym wzrokiem. Jego wiara w ludzi umarła, kiedy jego rodzice powiedzieli, że Baekhyun na pewno poradzi sobie z czteroletnim synem jego kuzynki. Co do przyjaciół…zmyli się tak szybko jak im o dzieciaku powiedział.- Niewdzięczni- warknął cicho na wspomnienie lekko zdezorientowanej miny Chanyeola, który szybko tłumaczył mu jak wiele ma dziś do roboty. Kiedy w końcu znalazł chłopca bawiącego się w piaskownicy odetchnął z ulgą i przysiadł na ławce jak najbliżej. Nie spuszczał czujnego wzroku z Byunghee by mu czasem znów nie zwiał jak to się stało, gdy byli w centrum handlowym. Dokładnie dwadzieścia minut temu. Baekhyun miał dokładne wytyczne. Zabawiać dzieciaka aż do siedemnastej, później zaciągnąć go na lotnisko gdzie jego kuzynka odbierze pomiota szatana a on nie będzie go widział na oczy przez kolejne kilka pięknych lat. Była zaledwie czternasta a on musiał wymyślić, co ma z nim robić przez kolejne trzy godziny. Nie było mowy, że Byunghee będzie się bawił tyle czasu w piaskownicy czy na innym obiekcie w parku zabaw. Zbyt szybko się wszystkim nudził. Zerknął szybko jednym okiem na zegarek a następnie zarejestrował chłopca ochoczo kroczącego w stronę huśtawek. Nadal nie spuszczał z niego badawczego wzroku tym bardziej, że teraz był od niego oddalony o kolejne pięć metrów.

- Cześć.- Podskoczył w miejscu spoglądając w bok. Zobaczył dziewczynę, która zaśmiała się z jego reakcji. Jedną ręką trzymała wózek z niemowlakiem a w drugiej trzymała rączkę małej dziewczynki. Była tak urocza, że Baekhyun zastanawiał się czy tylko, Byunghee wygląda jak mały diabeł czy to zależy od genów.

- Cześć- powiedział z lekkim uśmiechem znów odwracając głowę by zobaczyć jak chłopiec wspina się na huśtawkę.

- Wybacz wystraszyłam cię, ale wydawałeś się trochę nieobecny- powiedziała puszczając dziewczynkę, która pognała w stronę huśtawki obok tej, która zajmował Byunghee.- To twoje dziecko?- Zapytała.

- Nie, mojej kuzynki. Jeśli go zgubie wyrwie mi włosy- powiedział marszcząc brwi. Dziewczyna zaśmiała się.

- To tłumaczy twoje czujne spojrzenie. Musisz mieć z nim dużo problemów- powiedziała wyciągając niemowlę z wózka.

- Twoje?- Zapytał niepewnie a ona pokiwała głowa.

- Ale Yunhee to córka mojej siostry- powiedziała wskazując brodą na dziewczynkę, która pchała huśtawkę Byunghee. Ten dzieciak wykorzystuje nawet dziewczynki, pomyślał kręcąc głową z zażenowaniem.

- Rozumiem…mogę zadać ci pytanie?- Zapytał odwracając się trochę bardziej w stronę dziewczyny. Ta ochoczo pokiwała głową.- Co mogę robić z dzieckiem przez trzy godziny?- Zapytał. Zrobił najbardziej słodka minę, jaka tylko potrafił. Dziewczyna zrumieniała się i zaśmiała.

- Pewnie byłeś już w centrum handlowym…- Baekhyun pokiwał głową.- Plac zabaw też masz załatwiony. Dzieci dość szybko się nudzą, więc może park rozrywki?- Zapytała a Baekhyun pokiwał głową dalej patrząc na nią wyczekująco.- Coś jeszcze?- Zapytała zaskoczona z uśmiechem.

- Opiekuje się nim od niecałej godziny a już załatwiliśmy centrum handlowe i plac zabaw- powiedział a dziewczyna pokręciła rozbawiona głową.

- Sama nie wiem. Yunhee nie nudzi się tak szybko, ale bardzo lubi chodzić nad rzekę Han- powiedziała a Baek spojrzał na nią zaskoczony.- Tam są gołębie i łabędzie, które można karmić- powiedziała a Baekhyun klasnął zadowolony w ręce.- Chyba dziecko ci ucieka- zaśmiała się cicho. Baek odwrócił się dostrzegając Byunghee kroczącego radośnie w stronę najbliższej ulicy.

- Kurwa…- szepnął. Wstał skłonił się dziewczynie i już biegnąc krzyknął w jej stronę podziękowania. W biegu złapał Byunghee i umiejscawiając go sobie pod pachą przeszedł z nim kilka kolejnych metrów po chwili stawiając go na ziemi.

- Słuchaj…teraz pójdziemy nad rzekę…chcesz?- Zapytał. Byunghee zaklaskał w ręce.

- Tak, tak! Nakarmimy ptaszki?- Zapytała a Baekhyun uśmiechnął się łapiąc go za rękę.

- Jasne- powiedział, po czym zaszli do najbliższej piekarni by kupić chleb.

>*<

Nie szli zbyt długo. Po dwudziestu minutach Byunghee oznajmił, że bola go nogi i nie idzie dalej. A nad rzekę jeszcze było im daleko. Wiec Baekhyun targał dzieciaka na plecach pod sama rzekę Han by chłopiec mógł przełamać chleb na pół cisnąć nim w łabędzie, które zaatakowały później Baekhyuna. Typowe.

- Nie! Tak się nie robi. Rzuca się małe okruszki, bo ptaki mogą się zadławić a później umrą!- Warknął trzymając za ramiona, Byunghee. Chłopiec powoli pokiwał głowa trzymając w raczkach drugie kawałek chleba tym razem karmił ptaki tak jak należy. Nim Baekhyun się obejrzał do przylotu samolotu jego kocanki została godzina, więc musieli wracać. Byunghee ochoczo ruszył z nim do taksówki.

>*<

Na miejscu byli dużo wcześniej niż chciał tego Baekhyun.

- I co teraz?- Zapytał sam siebie chłopak wyciągając telefon z kieszeni mając nadzieje, że dostrzeże tam wiadomość od kuzynki, że wróci szybciej. Niestety takowej nie dostał.

- Dobra Byunghee idzie do sklepu kupie…Byunghee?- Baek poczuł jak jego serce znalazło się na jego języku. Byunghee nie stał obok niego. Baekhyun nie widział go nigdzie dookoła.

-Źle…cholera jest bardzo źle- mruknął przestraszony rozglądając się za dzieckiem. Przebiegł całe piętro, później wjechał schodami na drugie. Wszedł do każdego sklepu, do każdej toalety włączając w to damskie. Odrobinę podrapany i zmęczony zatrzymał się przy jakiejś budce z napojami. Już miał ruszyć w stronę informacji, kiedy usłyszał to. Śmiech Byunghee. Chyba nigdy nie sądził, że ucieszy się słysząc ten dźwięk, ponieważ jego śmiech brzmiał jakby silnik traktora się zaciął i strasznie go irytował, ale teraz prawie popłakał się ze szczęścia. Powoli obszedł całą przestrzeń, w której znajdowały się jakieś kawiarnie i inne sklepy. Miejsce wypełnione było krzesłami i malutkimi stolikami i kiedy Baekhyun dostrzegł Byunghee poczuł jak łzy napływają mu do oczu. Chłopiec siedział na jednym krześle przy stoliku przylegającym do ściany bawił się czymś i śmiał się. Kiedy postawił kilka kroków w jego stronę po chwili dopiero dostrzegł, że Byunghee nie jest sam. Jakiś mężczyzna siedział tuż na przeciw niego. Miał ciemne okulary i słuchawkę w uchu i właśnie podawał swój telefon chłopcu, który z wielką radością wziął do rączek urządzenie zaprzestając bawić się zapewne biletem lotniczym, który chłopak schował do kieszeni. Baekhyun na początku poczuł przerażenie. A co jeśli to jakiś pedofil, który tylko udaje takiego miłego a jak podejdę zdzieli mnie torbą w łeb i zabierze Byunghee i zgwałci?! Jednak, Baekhyun szybko porzucił te rozmyślania widząc, że mężczyzna raczej nie zabije ani jego ani Byunghee po tym jak dobrowolnie oddał mu swoje okulary.

- Jeśli bachor je złamie zabije go- mruknął do siebie już widząc oczami wyobraźni jak Byunghee gniecie pewnie drogie jak jasna cholera okulary. Jednak nic takiego się nie stało, chłopiec założył okulary na nos przyłożył telefon do ucha i wydarł się.

- BAEKHYUN HYUUUUUUUUNG~!- Baek zachwiał się nie sądząc, że ten dzieciak ma tyle pary w płucach i stwierdził, że może powinien się ruszyć i odebrać dziecko. Trochę niepewnym krokiem ruszył w stronę chłopaka, który nie przestawał krzyczeć jego imienia. Kiedy był zaledwie dwa metry od niego Byunghee odwrócił się krzyknął coś, co mogło oznaczać „O Boże” albo „O pierdole”. Miał nadzieję, iż była to pierwsza opcja. Chłopiec wskoczył na niego i zaczął płakać co Baekhyun zauważył ze zdziwieniem. Wziął dziecko na ręce i ruszył do chłopka, który przyglądał się temu trochę rozbawiony.

- Dobra już nie rycz trzeba było sobie nie leźć gdzie popadnie- burknął pod nosem stawiając chłopca na krześle, na którym wcześniej siedział. Byunghee dalej w okularach odłożył telefon na stolik i raczkami zaczął wycierać łzy dalej płacząc.

- Przeprasam! Myślałem, że idzies za mną hyuuuuung!- Znów zawył i zaczął płakać jeszcze bardziej. Baekhyun jęknął ściągając okulary i odkładając je delikatnie na stolik niezgrabnie przytulił chłopca, który raczkami uczepił się jego koszuli. Jak się w nią wysmarka na prawdę go zabije, pomyślał klepiąc go po głowie.

- Em…dziękuje, że się nim zająłeś- powiedział pochylając głowę stronę chłopka, który śmiał się z nietęgiej miny Baekhyuna.

- Nie ma, za co. Wygląda na bardzo problemowego- powiedział wycierając okulary w jakąś serwetkę.

- Taaa…to po matce- burknął, kiedy Byunghee w końcu odsunął się od niego. Baekhyun wziął jedną z serwetek i podał chłopcu, który wysmarkał nos i rzucił nią trafiając do kosza.

- Widziałeś Kris hyung?!- Krzyknął.

- Kto?- Szepnął, Baekhyun w końcu odwracając zaszokowany wzrok od kosza.

- Ja- zaśmiał się chłopak przybijając piątkę z Byunghee.- Ładnie. Jak urośniesz może trafisz do prawdziwego kosza prawdziwą piłką- powiedział a Byughee pokiwał głową. Baekhyun został właściwie to zmuszony żeby poczekać aż jego kuzynka przyjedzie wraz z Krisem, który czekał na własny samolot. Byunghee zdawał się wiedzieć o wiele za dużo jak na czteroletnie dziecko. Tłumaczył, że wszytko wyczytał z twarzy. Dwójka mężczyzn taktownie go wyśmiała. Baekhyun ze zdziwieniem zauważył, że bardzo dobrze rozmawiało mu się z Krisem, który dzięki Bogu przyciągał uwagę Byunghee, dzięki czemu on sam nie musiał już się martwić o to, że chłopiec gdzieś mu zniknie. Oboje jęknęli słysząc, że oba samoloty się opóźnią, ale jakoś też po chwili o tym zapomnieli. Kris zaproponował, że kupi im coś do picia, na co Baekhyun przytaknął. Kiedy wstał szczęka Baeka wylądowała sobie gdzieś bardzo daleko. Zawsze uważał, że Chanyeol to jakiś mutant wiec już nie wiedział, kim jest Kris ze swoim wzrostem.

- Kosykarzem!- Odpowiedział mu na jego niemo zadane pytanie Byunghee a Baekhyun spojrzała na niego zaskoczony. Słowa Byunghee były prawdą. Kris był koszykarzem w Kanadyjskiej reprezentacji. W drodze z domu w Chinach zatrzymał się w Korei by spotkać się z przyjacielem.

- Czekaj…to jesteś Chińczykiem?- Zapytał a Kris pokiwał głową z uśmiechem. Byughee sączył przez słomę słodki napój a Baekhyun drapał się po głowie.- Wybacz, ale nie wyglądasz- powiedział a Kris zaśmiał się spuszczając głowę.

- Uznam to za komplement, więc dzięki- powiedział a Baekhyun odwzajemnił uśmiech ignorując dziwne ściskanie w brzuchu. Ledwo udało mu się powstrzymać jęk zawodu słysząc, że samolot jego kuzynki już wylądował oraz to ze samolot Krisa zaraz odlatuje. Byunghee nie chciał puścić Krisa oznajmił, że z nim leci i także zostanie koszykarzem. Nawet wpadł na pomysł, że mógłby się schowa w walizce, co by nie musiał płacić dodatkowego biletu.

- Byunghee mama będzie płakać jak cię nie będzie- powiedział Baekhyun.

- No to co! Może przylecieć do mnie!- Powiedział a chłopak jęknął. Kris poklepał chłopca po głowie kucając i zaczął do niego mówić coś tak cicho, że Baekhyun nic nie był w stanie usłyszeć. Zadowolony Byunghee wklepał coś w telefon Krisa.

- Czekaj, co wy tam robicie?- Zapytał skonsternowany. Kris wyprostował się, przez co Beakhyun musiał się odrobinę cofnąć. Byunghee pociągnął nosem jednak uśmiechnął się.

- Hyung powiedział, że zadzwoni do ciebie jak przyjedzie i w tedy pójdzie ze mną się pobawić!- Krzyknął Byunghee machając w stronę oddalającego się Krisa.

- Jak do mnie zadzwoni przecież nie ma...osz ty!- Krzyknął patrząc na chłopca niedowierzającym głosem.

- Do zobaczenia Baekhyun!- Usłyszał tylko głos Krisa. Chłopak puścił mu oczko i zniknął. Baekhyun gapił się w tamto miejsce z dobre kilka minut dopóki Byunghee nie pociągnął go za rękę mrucząc, że przecież hyugn niedługo do niego zadzwoni niech nie tęskni. Dalej oszołomiony witał swoją kuzynkę, która w nieskończoność dziękowała mu za opiekę nad chłopcem.

>*<

Kiedy wrócił do domu pierwsze, co zrobił to włączenie programu sportowego pierwszy raz od niewiadomo ile. Akurat trafił na odpowiedni. Mecz koszykówki między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi w Rosji.... Był tak skupiony na wysokim chińczyku z numerem dwadzieścia trzy, który co chwile zdobywał punkty, że nie zauważył ile czasu upłynęło.

- Ja pierdzielę kocham to dziecko- powiedział z coraz większym uśmiechem widząc zadowoloną minę Krisa w telewizji. Jego telefon zawibrował podczas przerwy.

„Mam dziwne wrażenie, że mnie oglądasz. Pewnie, dlatego tak dobrze i się gra”. Wiadomość była od nieznanego numeru, ale Baekhyun dobrze wiedział, kto to. Nie odpisał. Poczekał aż mecz się skończy. Że też cholerny dzieciak, który sprawił tyle problemów może sprawić tyle radości.

No i jaaaaak? >.< Maskara taka trochę no ale..no ale tak wyszło >.< Nie mogę się napatrzeć na mój nagłówek jeszcze raz podziękuje Uszati bo to dzięki niej go mam ^^ Cudny jest co nie? Wielbcie go! XD Jaka ja teraz tak patrze na ankietę...to się zastanawiam czy ElVin kiedyś wygra xD Jest od samego początku jak powstała Kolejka i jeszcze nie wygrał XD No cóż...ma mocnych rywali ^^ Hm...myślę że za tydzień pokaże się w końcu zamówiony przez i_want-youu, 2Min chodź nie obiecuje! No cóż...dziękuje za komentarze i głosujcie i dawajcie propozycje! No i komentujcie XD Do zobaczenia!

G.G