"Ruby or diamond stained with blood"

Hejo! Wróciłam w końcu xD Dziś prezentuję 2Mina dla i_want_youu! Wiem jak długo na niego czekałaś napisałam go w pociągu xD Nie tylko dedykuje go i_want_youu ale także tym wszystkim dziewczynom z którymi spotkałam się w Krakowie. To był najlepszy dzień w moim życiu i przebywanie między wami dało mi tyle wany i natchnienie! Niesamowicie za wami tęsknie i chyba nawet was już kocham wiec *sob* przydałoby się takie spotkanie jeszcze wiele razy XD Trochę o 2Minie może...jest starszy. Przerażający....boje się go ale mam nadzieję że nie przegięłam za bardzo z tym o co prosiła i_want-youu...no  najlepiej niech ona sama się wypowie XD Endżoj!

Tytuł: "Ruby or diamond stained with blood"
Gatunek: smut, AU, dramat
Pairing: 2Min (SHINee)
Autor: Gomili.Giza
Uwaga! Tak bez bety xD Ale prócz tego...mocne sceny i raczej psychodeliczna całość tego ff....

Z Taeminem zawsze były problemy. Po tym jak jego matka zmarła a ojciec zaczął pić wszystko stało się jeszcze bardziej przerażające. Nim wszyscy się spostrzegli, drobne kradzieże zmieniły się we włamania a na końcu niestety w seryjne morderstwa. Nikt nie posądziłby chłopaka z tak anielską twarzą o takie czyny. Morderstwa były popełniane z zimną krwią. Sam Taemin przyznawał, że lubił dawać swoim ofiarom nadzieje, wypuszczając je i pozwalając im siebie pobić. Ale nigdy nie były w stanie uciec. Taemin był wyrachowanym masochistą jak i sadystą. Lubił ból. Zadawać go i otrzymywać. Potrafił także wspaniale manipulować innymi ludźmi.

Nie musiał ich porywać.

Sami do niego przychodzili.

Więc kiedy po mieście rozniosły się wieści o tym, że Taemin został złapany, każdy mieszkaniec Makpo odetchnął z ulgą.

            Zaledwie dwudziestojednoletniego mordercę przewieziono do najlepiej strzeżonego wiezienia w Południowej Korei. Tuż za granicami wielkiego Seulu znajdowała się prawie, że identyczna kopia legendarnego wiezienia Alcatraz. Także ulokowane było na bardzo wysokiej skale, otoczonej szeroką i głęboką rzeką. Wieść o tym, że Taemin przybywa do tego więzienia nikogo nie zaskoczyła,jednak zarówno więźniowie jak i strażnicy wydawali się być poruszeni. Ci pierwsi byli raczej ciekawi osoby Taemina. Nie wiedzieli jak wyglądał. Nie mieli dostępu do telewizji. Strażnicy natomiast byli zabiegani i zdenerwowani. Przez cały dzień przygotowywano dla niego specjalna celę na kształt izolatki. Musieli przeorganizować cały plan dnia tak by Taemin nie miał za dużej styczności z więźniami. Po tym jak zabił trzech w poprzednim więzieniu, było to konieczne.

            Taemin nie wydawał się bardzo poruszony całą sprawą. Jego z wyglądu niepozorna i niewinna twarz zbrukana była tyloma litrami krwi, że czasem ciężko było uwierzyć…Uwierzyć, że te wszystkie morderstwa to jego sprawa.

             Krzyk, płacz i błagania ludzi obijały się po jego głowie wywołując jedynie leniwy uśmiech wpływający na jego twarz.

            Transport więźnia trwał sześć godzin i pilnowało go dziesięciu ludzi. Pięciu policjantów, trzech strażników z nowego więzienia i dwóch żołnierzy.

Taemin chciał rozmawiać, ale nikt nie chciał rozmawiać z Taeminem.

Taemin śpiewał, więc cicho i wszyscy naokoło znów zastanowili się jak mógł zabić tyle osób. Chłopak skupił swój wzrok na jednym ze strażników. Tamten czuł na sobie spojrzenie mordercy, ale nie zwrócił na nie zbyt wielkiej uwagi. Starał się dostrzec przez grubą szybę busa czy samochody eskortujące ich nie oddalają się za bardzo. Nie bał się…czuł jednak, że wolałby jechać szybciej. Chciał być tam, w wiezieniu, w którym przebywał bez przerwy przez ostatnie dwa lata swojego życia. Czułby się dziwnie mieszkając w zwykłym domu. Z lekkim uśmiechem zamachał do jednego z kierowców informując by przyspieszyli. Kiedy poczuł na swoim ramieniu ciężką rękę odwrócił się widząc przed sobą zmęczonego głównego strażnika.

- Teraz twoja kolej żeby dotrzymać towarzystwa Rubinkowi…- powiedział a Minho zerknął przez jego ramie na chłopaka zakutego w kajdanki. Tak myślał, że szybko nadadzą mu jakiś pseudonim. A ten jak najbardziej pasował. Kiwnął zdawkowo głową i ruszył w stronę rudowłosego. Kilka pasm jego włosów wymsknęło się spod uścisku gumki i swobodnie powiewały na wietrze, który dotarł do wnętrza busa dzięki małemu lufcikowi w dachu.            Taemin wyglądał przez okno znudzony, jednak kątem oka widział zbliżającego się w jego kierunku bruneta. Podparł głowę na dłoni, drugą oplatając długimi palcami nadgarstek, bo i tak jego dłonie nie mogły być oddalone od siebie przez grube łańcuchy kajdanek. Kiedy Minho usiadł na miejscu naprzeciw chłopaka, Taemin od razu skierował na niego swoje spojrzenie. To naprawdę przestraszyło Minho, który jednak – tak jak go nauczono- nie okazał nawet najmniejszej reakcji. Zaraz za spojrzeniem Taemina ruszyła i jego głowa. Teraz mężczyźni siedzieli do siebie twarzą w twarz. Minho starał się patrzeć na strategiczne miejsca na ciele chłopaka.

Na jego nadgarstki- czy kajdanki się nie poluzowały.

Na jego stopy- które wyciągnięte przed siebie także w kostkach połączone były grubym łańcuchem.

Jednak czując na sobie to parzące spojrzenie rudowłosego, zerknął na niego krótko. Oczy Taemina rozbłysły dzikim, przerażającym i drapieżnym blaskiem i jakąś nikła ciekawością. Oblizał spierzchnie wargi.

- Wyglądasz jak żaba.

Nikt nie mógł zabronić Taeminowi mówić. Jednak wszyscy byli zaskoczeni. Policjanci złapali się w okolicach bioder a żołnierze mocniej ścisnęli dłonie na karabinach. Tak jak każdy poprzedni strażnik, Minho nie odezwał się. Jedynie jego oczy spoczęły na twarzy chłopaka.

- Twoje oczy są jak oczy żaby. Wiesz, że żabie oczy się smaży? Że żabie udka smakują jak kurczak? Że podczas sekcji żeby nadal są żywe? Że żaby są kruche?

Wszyscy patrzyli na niego oniemiałym wzrokiem. Nawet kierowca zerknął niepewnie w lusterko by sprawdzić, co się dzieje. Nikt jednak nie przerwał psychodelicznej tyrady rudowłosego młodzieńca. Wszyscy patrzyli. Prócz Minho, który jakby niezrażony zerknął na zegarek. W środku gotował się ze złości i przerażenia.

>*<

Kiedy dojechali na miejsce kilka minut trwało zanim strażnicy zagonili więźniów do swoich cel jednak już po chwili wpatrywali się w chłopaka, którą swoją osobą wprowadził taki chaos wśród strażników.

Taemin przed wyjściem z busa został dokładnie sprawdzony. Czy niczego nie zabrał, czy kajdanki nadal mocno ściskają do siebie jego nadgarstki i kostki. Kiedy wszystko wyglądało w porządku strażnicy zaczęli się ustawiać. Na samym początku pochodu stał jeden żołnierz, policjant i strażnik. Po środku szedł Taemin pchany przez dwóch policjantów, obok szedł strażnik i jeszcze jeden policjant. Na samym końcu sytuacja wyglądała tak jak na początku- strażnik, żołnierz i policjant.

Taemin znów nie wydawał się przejmować tym, co się dzieje. Szedł posłusznie nie spuszczając wzroku z Minho, który szedł obok. Chłopak starała się nie pokazywać jak ostatni monolog Taemina wyprowadził go z równowagi. Teraz jego ciało opanowała bardziej złość niż przerażenie tak jak na początku. Miał ochotę wpuścić go do celi z sadystą, ale Taemin pewnie by go polubił. Zacisnął wargi dalej czując na sobie spojrzenie rudowłosego.

Taemin uśmiechnął się leciutko. Lubił bawić się tak z ludźmi.

Lubił bawić się tak ludźmi.

Czuł strach Minho i jego złość i to go coraz bardziej podniecało. Chciał złapać w garść jego włosy tak mocno by kilka pasm nadal pozostało w jego dłoniach, by mógł je powąchać a później spalić. Lubił zapach palonych włosów. Chciał dotykać jego skóry i napisać na niej tępą żyletką, że jest piękna. Chciał jego oczy. Wyciągnąć i polizać. Później może zrobiłby breloczek tak jak z trzonowców pewnego trzynastolatka. Chciał by w gniewie czarnowłosy strażnik o imieniu Minho uderzył go i zgwałcił. Na samą myśl o tym bólu po kręgosłupie przeszył go przyjemny dreszcz a w brzuchu coś przyjemnie go ścisnęło. Oblizał swoje poprzegryzane do krwi usta.

>*<

Więźniowie nie chcieli na początku uwierzyć, że Taemin to seryjny morderca z Makpo. Jego twarz była śliczna niczym najpiękniejszy diament. Kiedy Taemin usłyszał te słowa od więźnia, który zajmował cele naprzeciw jego izolatki, uśmiechnął się. Z początku ten uśmiech był uroczy i przyjazny. Dopiero, kiedy więzień dostrzegł utkwione w nim brązowe oczy świecące czystym złem jakby ogniem piekielnym, przeklął sam siebie w myślach. Gdy więźniowie usłyszeli jak strażnicy zawracają się do Taemina, zaśmiali się. Taemin też się śmiał. A w tedy pozostałe śmiechy ucichły. Taemin śmiał się dalej.

            Kiedy strażnicy z pewnymi obawami oddalili się od drzwi wzmocnionych pancernym szkłem, w które wtopione były grube stalowe pręty, otwierające się na odpowiedni odcisk palca i skomplikowane hasło- Taemin nagle umilkł. Jego śmiech już nie ogłuszał pozostałych więźniów. Jego twarz stała się przerażająco urocza. Przyłożył płasko dłonie do chropowatej powierzchni szkła. Wszystkie oczy skupione były na nim. Nawet te, które należały do strażników obserwujących go przez jedną z wielu kamer. Jego ręce zjechały odrobinę na dół. Przyłożył swoje czoło do szkła i uchylił usta. Nawet przez kamerę można było zobaczyć małe plamki krwi na drzwiach. Szkło od strony Taemina było strzępione w malutkie ostre stożki by więźniowi nie przyszło do głowy próbowanie przebicia się przez nią.

             Taemin wysunął delikatnie język i zaczął nim kreślić wzory na szybie. Po tym jak schował zakrwawiony język pozostawiając na swojej twarzy cieknące plamy krwi, wszyscy zobaczyli napisane wielkimi literami słowo „żaba”.

Minho kopnął krzesło.

>*<

Po kilkunastu godzinach pobytu w więzieniu Taemina, więzień z naprzeciw został przeniesiony a każdy inny traktował pięknego Rubinka jako prawdziwe i przerażające zagrożenie dla życia. Po tym, kiedy lekarz zaszył rany na języku rudowłosego nadeszła cisza nocna.

>*<

Taemin nie był łatwym więźniem. Podczas ciszy nocnej nucił cicho piosenkę, którą rano w przerażeniu nucili inni więźniowie.

My cute baby falling down, bleed to death, bleed to death.

My dead baby stab to death.

My sweet murder.

Killing people with a knife, with a gun, with a bane.

It’s so funny when they die.

My sweet murder.

Taemin znał dobrze angielski. Niektórzy więźniowie w ogóle. Ale czuli gdzieś w środku, że ta piosenka mimo uroczej melodii z „My fair Lady” jest przerażająca. Czuli to…

Kiedy nadszedł czas spaceru, dla Taemina, strażnicy znów przeorganizowali skrzydło, w którym przebywał Rubinek. Został tam tylko on.

            Kiedy wrócił z tego dość długiego spaceru nie zdziwił go widok pustych cel w całym skrzydle. Skwitował to tylko jednym ze swoich uśmiechów.

>*<

Minho nie był zadowolony z wizji samotnego obserwowania ich Rubinka. Od kiedy chłopak miał do dyspozycji całe skrzydło wystarczył jedne strażnik do obserwacji i posiłki w gotowości gdzieś niedaleko. Wystarczyło wcisnąć tylko jeden guzik przy pasku spodni by cała straż zbiegła się na pomoc. Minho miał tego pecha, że zepsuła się kamera obserwująca Taemina i chłopka musiał pofatygować się z wygodnym fotelem tuz pod drzwi Rubinka.

            Taemin obserwował go z coraz większym zainteresowaniem. Chciał z nim tyle zrobić, mieć tyle zabawy, ale nie mógł ryzykować. Zagryzł mocno wargę otwierają jakąś świeżą ranę i sprawiając, że po jego brodzie pociekło kilka krwistych krople. Chwilę zastanawiał się jak rozegrać to wszystko na jego korzyść. Był inteligentny, więc nie zajęło mu to długo. Znów zaczął śpiewać swoją piosenkę zmieniając odrobinę słowa.

Minho zatrząsł się ze złości.

>*<

Sam nie wiedział już, co skłoniło go do otworzenia pancernych drzwi i wejścia do środka celi Taemina. Jego piosenka, jego monologi czy jego nagie ciało. Z przykrością stwierdził, że chyba to ostatnie.

            Ciało Taemina ozdobione było nie tylko wieloma bliznami i poparzeniami, ale także bliznami, które wyglądały jak misterne dzieła sztuki chorego na psychozę tatuażysty wyposażonego jedynie w zwykłe ostrze. Taemin stał na środku celi jedynie w bieliźnie. Minho był zły. Już nie widział czy na siebie czy na niego. Był zwyczajnie wściekły. Podszedł do chłopaka i złapał jego włosy w mocnym uścisku, rzucił chłopakiem na prycze niedaleko. Taemin syknął z bólu i westchnął z przyjemności czując jak po jego ciele rozchodzą się dreszcze zniecierpliwienia. Nie mógł doczekać się tego, co przygotował dla niego strażnik Minho.

            Minho czuł się dziwnie, jakby coś go opętało. Trzymał w swojej ręce pałkę i patrzył z dziwną mieszanką wściekłości i ciekawości na Taemina przypiętego kajdankami do pryczy. Nagiego. Zdawać by się mogło, że bezbronnego. Ale Taemin miał jedną tajna broń, której nikt nie mógł mu zabrać. Inteligencję. Chłopak sprawienie manipulował Minho tak, że teraz znaleźli się w takiej a nie innej sytuacji. Sytuacji, w której Minho z furią wpychał we wnętrze Taemina narzędzie, które miało mu służyć do obrony.

Taemin krzyczał. Nie sądził, że to będzie tak bolesne. Miał wrażenie jakby Minho rozrywał go na części jednak było to takie przyjemne. Wydał z siebie ostatni krzyk czując kolejne uderzenie. Po chwili poczuł pustkę, usłyszał głuchy stukot i przed sobą na ziemi zobaczył zakrwawiona pałkę. Kolejne, co usłyszał to szelest spodni i skrzypnięcie pryczy. Uśmiechnął się zadowolony. Nie musiał go do tego przekonywać. Tym razem Minho z cichym westchnieniem wsunął się we wnętrze Taemina. Rudowłosy jedynie zacisnął dłonie na krawędzi pryczy.

Uderzał szybko i mocno. Jeszcze nigdy nie był tak wściekły. Nie wiedział jak Taemin to zrobił i nie chciał wiedzieć. Słyszał jego jęki i nie wiedział czy były one z bólu czy z przyjemności. Przejechał dłonią po wykrzywionych plecach Taemina, na których widniała duża blizna w kształcie czaszki. Taemin westchnął lekko na ten gest. Poczuł jak Minho zwolnił, ale uderzał mocniej.

            Nie trwało to długo, kiedy już pod samo koniec ręce Taemina były wolne a chłopak szybko odwrócił się w stronę Minho. Objął dłońmi jego szyje i zaczął podduszać. Widział w jego wzroku zawziętość, złość i przerażenie. Kiedy Minho skończył zalewając wnętrze rudowłosego, ten zaprzestał duszenie i padł na niego powalając go na prycze. Niezdarnie objął go za szyje odgarniając włosy za ucho i przybliżył do niego usta uprzednio je oblizując.

- Wiesz, co jeszcze ciekawego jest w żabach? Łatwo poddają się emocjom.

Zdecydowanie przegięłam...Jezus Maria idę się gdzieś schować i okryć się wstydem a wy załatwcie sobie jakąś wizytę u psychologa,. Spokojnie ja stawiam....

G.G

PS Następny shot to LuKai i LINK do melodii piosenki Taemina ^^